کد مطلب:20247 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

فردي كه توقع ارتكاب گناه از او نمي رفت، ولي به دليلي مرتكب آن شد، ولي اكنون از گناهي كه انجام داده پشيمان است و حال آن كه او را به چشم گناهكار مي شناسند. چگونه ممكن است به آينده اش اميدوار و فرد صالحي باشد؟

خواهر گرامي! بهترين ارزش براي آن فرد توبه است كه به آن دست يافته است. او اكنون نزد خدا صاحب اعتبار و آبرو است كه با كمتر ارزش ديگري قابل قياس مي باشد. آن شخص از همان ابتدا كه توبه كرد، انسان با ارزشي شده است. عارف واصل ابوسعيد ابوالخير مي سرايد:

باز آ باز آ هر آن چه هستي باز ا گر كافر و گبر و بت پرستي باز آ

اين درگه ما درگه نوميدي نيست صد بار اگر توبه شكستي باز آ

توبه ابزار رسيدن به ارزش ها و دروازة نجات است.

تقصير بسياري از گناهاني كه فرزندان مرتكب مي شوند، به گردن پدر و مادر و بزرگ تر ها مي باشد. فرزند بايد درون خانه و با مواظبت و مراقبت پدر و مادر رشد كند و بد و خوب را بياموزد.

بعضي از پدران و مادران بدون هيچ مواظبتي از فرزند، در بيراهه رفتن آن ها نقش خواهند داشت. وقتي فرزند در اثر بي دقتي دچار گناه و خطايي شد او را سرزنش كرده و به سختي مجازات مي كنند. بدتر از آن او را به چشم انساني بد و غير قابل اصلاح مي بينند، حال آن كه اگر فرزندي دچار خطا شد، آن ها بايد او را راهنمايي كرده و از انحراف بيشتر جلوگيري كنند و به دامان پر مهر خود، او را باز گردانند.

فرزند تشنة محبت پدر و مادر است. ولي به هر حال شخص خطايي كرده كه نزد پدر و مادر سنگين بوده وشايد چنين انتظاري را نداشتند اگر چه خود در اين مسئله سهيمند، ولي اكنون به اعتبار و آبرويشان لطمه خورده است.

به همين جهت با او برخورد تندي انجام مي دهند، ولي مهم آن است كه انسان ها نزد خدا آبرو داشته باشند. آبرو نزد خلق به اقبال و ادباري مي آيد و مي رود. همة انسان ها در معرض گناه و عصيان هستند. هيچ انساني نمي تواند ادّعا كند كه دچار گناه نمي شود. آن هم در سنين نوجواني و جواني كه روي موج احساسات و طغيان سوار است. توبه راه بازگشت به عزّت و معاملة سودمند با خدا است.

وظيفة شما، تحمل، صبر، سكوت و مقاومت است. گذشت زمان همراه با عملكرد مثبت شما و پرهيز از برخوردهاي تند با خانواده همه چيز را به حال اوليه بر مي گرداند. بسيار عجيب است كه بسياري از افراد در جهل مركّب به سر مي برند و غرق در گناهند، اما گناهاني را كه ديگران انجام داده و به هر دليلي از آن توبه كرده اند و خدا آن را پذيرفته است، به رخ آنان مي كشانند و با بي انصافي قضاوت مي كنند.

در پايان توجه شما را به آيات و رواياتي در مورد شخص تائب، جلب مي كنيم.

خداوند مي فرمايد: هر كسي از شما كار بدي از روي ناداني انجام دهد، سپس توبه و اصلاح نمايد(مشمول رحمت خدا مي شود، چرا كه) او آمرزندة مهربان است.1

و : خداوند، توبه كنندگان را دوست دارد و پاكان را (نيز) دوست دارد.2

آيات بسيار ديگري نيز وجود دارند كه دلالت بر پذيرفته شدن افراد توبه كار نزد خدا دارد و اين توفيق بزرگي است. در ميان احاديث و روايات معصومين(ع) به جملاتي در اين باره بر مي خوريم.

امام رضا(ع) از قول پيامبر(ص) فرمود: التائب مِن الذنب كمَن لا ذنب له؛ كسي كه از گناه توبه كند، مثل كسي است كه گناهي انجام نداده است.3

امام موسي كاظم(ع) فرمود: محبوب ترين بنده نزد خداوند شخص با تقوا و توبه كار است.4

مطمئن باشيد كه با توبه و انابه به درگاه الهي و عمل صالح، دير يا زود توجه اطرافيان به شما معطوف خواهد شد.

اين وعدة الهي است كه نيكوكاران و صالحان، محبوب مردم مي شوند: كساني كه ايمان آورده و عمل صالح انجام دهند، خداوند محبت آن ها را در دل مردم مي افكند.5

1 انعام (6) آية 54.

2 بقره (2) آية 222.

3 بحارالأنوار، ج 6، ص 21، حديث 16.

4 همان، ص 20، حديث 8.

5 مريم (19) آية 96.